31 Ağustos 2012 Cuma

gizemli hikayeler serisi-4

Ve ofisi terketmek üzere çantamı aldım. S. kulaklıklarını çıkarıp arkamdan bağırdı. Nereye gittiğimi sordu. Ona dedim ki; keşke kulaklıklarını daha erken çıkarıp beni dinleyebilseydin! Kapıdan çıktığımda siyahlı adam beni bekliyordu. Asansörlere yönelecekken beni durdurdu. Hayır oradan değil beni takip et dedi. Onunla hiç kullanılmayan ve nereye çıktığını bugüne kadar hiç bilmediğimiz kapıya geldik. Evet o kapı. Mutfağın ordaki değil diğeri. Elini kapının 10 cm uzağında gezdirip bir takım garip işaretler yaptı. Kapının açılmasına gerek kalmadan içerideydik. Tanrımmmmm dedim. Korkudan titriyordum artık ama içim rahattı. Sanki tam olmam gereken yerdeydim. Yine de tırsmıştım. İçeride bir sürü adam kulaklarından boğazlarına giren ince bir hortumla bilgisayarlarına bakıyorlar ve hiç hareket etmiyorlardı. Ekranlardan mavi çizgiler akıyor ama ne bir harf ne bir rakam beliriyordu. Tam bunlara anlam vermeye çalışırken sağ yanımda büyükçe bir cam fanusun içine yatırılmış bir bebek gördüm. Naptınız lan siz dedim. Sakin ol durumu gayet iyi sadece uyuyor o da deneyin bir parçası dedi siyahlı adam. Yaptıklarının yasal olup olmadığını öğrenmeye çalışıyordum ki bu sırada ağzımdan polis lafı çıktı. O an bütün hortumlu adamlar bana baktı. Ekranlarındaki mavi çizgiler bir uçağın uçarken arkasında bıraktığı izler gibi silinmeye başladı. Siyahlı adamsa bugüne kadar hiç görmediğim bir şekilde buharlaşmaya başladı. Bütün hortumlu adamlar bana doğru yaklaşırken bebeğin fanusuna yöneldim. Yaklaşmayın yoksa onu çıkartırım dedim. Durdular. Bir kaç saniye sonra onlarda buharlaşmaya başladılar. Her biri buharlaşırken etraf daha da puslu bir hale geliyor bu insan parçaçıklarından oluşan duman önümü görmemi engelliyordu. Son bir hamleyle bebeği fanusuyla beraber aldım ve yaslanabileceğim bir duvar bulabilmenin amacıyla geri geri arka tarafa doğru ilerlemeye başladım. Tam arkamı yaslandımki elektrikler kesildi. yaklaşık 10 sn. lik bir kararmanın ardından bütün ışıklar tek tek yanmaya başladı. Her yanan ışıkta bir kez daha gözlerime inanamadım. Gördüğüm şey tam olarak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder