özledim hepinizi ulan.

selam cücüklerim!

bugün beni cok ama cok mutlu ettiniz! çilekler kapış kapış gitti ama ben de muzları bütün bütün yuttum.
ekipte herkes erkek, yakında birlikte rusa gidicez. muhabbet fena; öğlenleri okeyler falan dönüyo.
bıyık bırakmayı düşünüyorum.

öyle bi yazayım, burdayım ulan diye haykırayım dedim.

kedi çükü saçlarım da bugün çok formundalar.
hepinizi ayrı ayrı mıncıklarım.

<merliningötündensevgiler.com>

gizemli hikayeler serisi-5

Her yanan ışıkta bir kez daha gözlerime inanamadım. Gördüğüm şey tam olarak sağa sola sallanarak giden bir tren vagonunda olduğumuzdu. Elimde bebek falan da yoktu. Nereye gitmişti bu çocuk. Kompartımanda benden başka iki tane de yaşlı vardı. Bunlar evliydi heralde bilemedim. Gözlerine yaklaşıp el salladım. Ama hiç bir tepki vermediler göz de kırpmıyorlardı üstelik. Bebek de kaybolmuştu. Onu bulmalıydım. Tam bu sırada D. yi gördüm. Bizim vagonun önünden geçti. Hemen arkasından koştum. D. diye seslendim. Dönüp bakmadı bile. Arkasından gitmeye devam ettim. Koridorda ilerledikten sonra kompartımanlardan birine girdi. Hemen kompartımana yöneldim.Bizim kızlar içeride oturuyorlardı. Kapıyı açmaya çalıştım ama kitliydi. Camdan hepsinin isimlerini saydım. Bir tek N. nin ismini söylemedim. Çünkü kafamdaki şüphelilerden biri N. idi. Camı kırmak için birşeyler buldum ve cama vurdum. Elimi kırıkların arasından sokup kapının kilidini açtım. Kızlar da aynı yaşlılar gibi hiç bir tepki vermeden oturuyorlardı. Bir tek S. yoktu aralarında. Sanırım ofiste kulaklıklarıyla müzik dinliyordu. Başka vagonlara gitmeye çalıştıkça olduğum yere geri dönüyordum. Bunu defalarca tekrarladım ama olmuyordu. Her seferinde kızların önünden geçiyordum. Bu durumda yapılacak tek şey vardı. Trenden atlamak zorundaydım. Tren çok hızlıydı. Ölebilirdim. Ama bunca saçmalığın arasında ölsem de bir bilgisayar oyununun içine falan çıkarım heralde diye düşündüm. Atlamaya kesin olarak karar verdim. Son olarak kızlara baktım.Hiç bir değişiklik yoktu. Tam atlayacakken aklıma bir şey geldi. Avazım çıktığı kadar TİLAYLON diye bağırdım.İşe yaramıştı. Tren yavaşlamaya başladı. Yavaşladı yavaşladı ve durdu. İlk olarak A. nın kıpırdandığını gördüm hemen yanlarına koştum. Kızlar kendilerine gelmeye başlamışlardı. Ancak ne kendilerini ne beni hatırlıyorlardı. İşte bu çok kötü olmuştu. Son kozumu oynamıştım ama elimde kim olduğunu bilmeyen bir tren dolusu insandan başka bişey yoktu. Tren durduğuna göre artık kaçabilir ve kızları kurtarmanın bir yolunu bulabilirdim. Trenden atladım. Atlamamla beraber yaşlıların olduğu kompartımana düşmem bir oldu. Aynı loop burada da vardı. Çıkamıyorduk. Bu trenin içinde bu zaman diliminde sıkışıp kalmıştık....