Panait ıstrati Arkadaş adlı kitabından alıntıdır; bana kalırsa okunması gereken güzel bir kitap. saf arkadaşlığı arkadaşça sevgiyi güzel bir dille anlatmaktadır. işte size bu kitaptan bir alıntı. bu masaya oturduğum her zaman bu kitap gelir aklıma. kendi adıma güzel dostluklar yakaladığımı düşündüğüm için ....
"Yeryüzünde, yalnızca , herkesin kendi hesabını ödediği meyhane dostluğundan başka dostluk yok mu yani ? İnsan alırken de verirken de , karşılıklı olarak aynı sevşnci duyamaz mı ? " Pekii neden acaba adamın birine , hiç tanımadığımız birine -hatta kimi zaman kafaca hiç uyuşmadığımız bir yabancıya tutuluruz- ? Neden onsuz yaşayamayacak kadar sevmeye başlarız bu insanı ? Gözlerine bakarsınız, sizinkilerin aynıdır ve Alev alev yanan yüzünü ellerinizin arasına alıp uzun uzun bağrınıza basmak istersiniz. Ve sevimli bir köpeğin kocaman patileri gibi masa üstünde yatan ellerine kimi zaman yanağınızı, kimi zaman ateş gibi yanan alnınızı dayamamak için kendinizi güç tutarsınız, çünkü sevginin bu türlüsü, yaşamın bütün fırtınalarına kafa tutan, Tanrı`nın hiçbir `kötülük` düşünmeden yarattığı yağla beslenen sönmez bir meşaledir." Aşktan bahseder gibi arkadaşlıktan bahsetmiş. Kimi aşkı aklına getirir kimi dostluğu artık aklınıza ne gelirse varın onun yerine okuyun. sevgiler pembe dinazor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder